Dat was schrikken: lagen er stukken in het gerechtelijk vooronderzoek naar Willem Holleeder op straat. Iedereen kon erin graduinen via de site Vlinderscrime.nl van Martin Kok. En dat gebeurde dan ook: een flinke scoop. Over het lekken van dergelijke stukken heb ik (nog) geen mening: hoe Kok eraan is gekomen, zullen we waarschijnlijk nooit weten. De vraag of Kok een journalist is, boeit me wel. Maar de vraag die daar voor mij aan vooraf gaat, luidt waarom de deurwaarder Martin Kok vlak voor de uitzending van Pauw (waar hij te gast was) een dwangbevel overhandigde om de stukken zo snel mogelijk van zijn site te halen?
Veel mediagenieker wordt het natuurlijk niet en daar is over nagedacht. Dat besluitvormingsproces boeit mij. Zo’n scoop kan alleen worden gecounterd door een visuele daad waaruit daadkracht en lef spreekt. Daarom krijgt Kok de stukken niet gewoon thuis of desnoods op de parkeerplaats van Pauw uitgereikt, maar in een volle studio met camera’s en gasten. Omdat iedereen daar dan even aandacht aan geeft, er snel een filmpje van maakt dat al snel wordt gedeeld. Free publicity in goed Nederlands. Martin Kok deed het met de stukken, de deurwaarder ook. <<