Geweldig verhaal van Tom-Jan Meeus (eigenlijk een speech bij de aanvaarding van de Anne Vindelingprijs) in de NRC van vrijdag. Over de reclamisering van de politiek en de rol die de geschreven pers daarbij speelt. Twee mooie punten: de reconstructie als middel voor en zelfexpressie in plaats van debat als gevolg van message control.
Meeus bevestigt in zijn stuk een vermoeden dat ik al een tijdje had en dat eigenlijk eens goed moet worden onderzocht: de politieke reconstructie als ideaal moment voor message control. Hoe komen zoveel journalisten aan zoveel intieme details na een belangrijk politiek besluit? Omdat het helpt dat besluit te accepteren. Omdat ook de geschiedschrijving een onlosmakelijk onderdeel van die besluitvorming is. Wie denkt dat alle kranten overal files on the wall hebben, heeft het mis. De terugblik is onderdeel van die boodschap.
Tweede punt (ik citeer de meester): ,,’Debat’ suggereert de behoefte in het openbaar naar die ander te luisteren. Maar al die message control creëert juist dat ‘debat’ – óók in de Kamer – in feite alleen nog zelfexpressie.” Daarom liever geen zendtijd in de vorm van den interview, maar liever een tijdrovend profiel. Niet meer met politici schrijven, maar over. En dat gaan we doen, want daarmee win je (terecht) prijzen.
