Op een steenworp afstand van mijn huis, op de route van school naar de BSO van mijn oudste, woont Benno L., de zwemleraar die veroordeeld is vanwege onzedelijke handelingen bij zijn gehandicapte zwemleerlingen. Zondag was er een oproer van tientallen, misschien honderd tot honderdvijftig bewoners uit de buurt (sommigen beweren zelfs driehonderd).
Zij scandeerden Benno’s naam, waaierden met posters (Hollandse vlag, vage foto) voor het flatgebouw. Daar schoof ook de burgemeester uit de auto, van zijn fiets en bleven fietsagenten met camera’s op hun helm rustig de massa toespreken en maakte de NOS een keurig item van buurman en overbuurvrouw. Er was reuring – op straat en op internet.
Burgemeester Lenferink (PvdA, wat waarschijnlijk de rode streep door de partij verklaart) had er over gezwegen. Want het is geen makkelijk thema. Daarmee had hij misschien meer risico genomen dan door iedereen te vertellen dat ze goed op hun kinderen moeten passen. Rond de flat zullen weinig kinderen zich laten verrassen. Ouders evenmin.
Een buurman verwoorde het menselijk op TV. Zijn kinderen waren niet lastiggevallen, de man moet ergens wonen. Waar anders? Ik zou zeggen: als we allemaal een oogje in het zeil houden en bij twijfel de politie even bellen, de gemeente belooft snel te reageren en Benno L. goed wordt begeleid, dan istie in no time naar familie in Duitsland. En dan laat ik de angst van de mensen daar gemakshalve maar even voor de mensen daar. Tot die tijd monitoren we hier sociale media.