Opstelten is dik tevreden over het werk van ‘zijn’ agenten in Reuver. Daar voltrok zich gisteren een afschuwelijk drama dat het leven kostte van een man, diens ex-vrouw en kind. NU.nl meldt:
Ik denk – dat is mijn indruk gebaseerd op de eerste berichten – dat de politie zijn werk goed heeft gedaan.
Hij krijgt nog en uitgebreide debriefing, meldt NU.nl. Dus kan Opstelten helemaal niet weten hoe goed zij hun werk hebben gedaan. Kwalificaties als “vreselijk, ongelooflijk erg en dramatisch” passen wel bij de situatie. Dat alle betrokkenen, professioneel of anderszins, hebben geprobeerd om dit drama te voorkomen, geloof ik ook. We hebben daar geen ambtsbericht of debriefing voor nodig.
Maar zonder inhoudelijke terugkoppeling is de opmerking van Opstelten over de kwaliteit van het geleverde werk op zijn minst voorbarig en altijd sturend. Niet dat ik twijfel aan de professionaliteit, maar wat voor functie heeft een terugkoppeling als de minister aan ‘de eerste berichten’ genoeg heeft om een evaluatie uit te spreken?
Met het compliment van de minister op zak is het lastig kritische lessen trekken. De evaluatie zal met Opsteltens pluim in de achterzak vlotter schrijven dan met een stroeve, norse brom van de bewindspersoon. Plezieren is fijner dan nieren proeven. Gegeven de ernst van de situatie en de afloop kan ik mij goed voorstellen dat er wel degelijk kritische noten zijn te kraken.
Of niet. Maar dat weten we pas na de evaluatie.
Als deze minister ooit vindt dat journalisten veel te hijgerig staan te dringen bij het stoplint van de politie, dan mogen de verslaggevers rustig terugbrommen dat mijnheer Opstelten te snel is met het uitdelen van complimenten. En zo blijkt maar weer dat de cyclus waar nieuws en bestuur op elkaar ingrijpen, vele malen sneller gaat dan de zorgvuldigheid vereist.