Is er dan eindelijk duidelijkheid in de strijd om de Republikeinse nominatie? Het lijkt er op: deze week zagen we een overzichtelijke bokswedstrijd tussen twee kandidaten. Met de nodige twijfel, overigens. Romney over de vraag hoe Gingrich aan te pakken – eigenlijk is Mr. Goodhair al bezig met het verslaan van Barack Obama. En Gingrich over zijn kracht die tegelijkertijd ook zijn zwakte is; zijn scherpe tong vervreemd hem van veel sociaal conservatieve Amerikanen. En die Amerikanen heeft hij hard nodig om de nominatie in de wacht te slepen. Ondanks dat besef kon ‘The Newt’ het ook deze week niet laten zijn mond te roeren.
Gingrich vs. Bachmann
Vorige week eindigden we met een debat waarna vooral de scherpe tong van Newt Gingrich werd geroemd. Deze week beginnen we ermee. In Sioux City gaf Newt toe zichzelf ook wel eens aan die scherpte tong te snijden. Maar dat besef kwam pas na een beledigingen richting Michele Bachmann (‘Je bent presidentschap onwaardig. Je moet je feiten wel op een rijtje hebben’) en Amerikaanse rechtsgeleerden. Bachmann kwam in aanvaring met de voormalige verbale scherprechter vanwege Gingrichs liberale standpunt over abortus toen hij nog Speaker of the House was. Ze liet zich niet wegzetten. De tegenkandidaten zijn blijkbaar gewend geraakt aan Newts grote mond.
lak aan
De sneer richting de rechtsgeleerden ging over zijn pleidooi om rechters voor het Congres te kunnen dagen als ze de plannen van het wetgevende orgaan in de wielen rijden. Dat plan leidde tot felle kritiek van juristen die Gingrich verweten de scheiding der machten op te heffen. Gingrich had er lak aan – juristen moesten eens ophouden anderen de wet voor te schrijven. Wetgevers weten zelf immers het beste wat van hen wordt verwacht? Nu viel dat ook vies tegen deze week.
hondsberoerd Congres
Het Congres scoorde namelijk nog nooit eerder zo slecht onder Amerikanen. Gallup becijferde na interviews dat driekwart van de Republikeinen vindt dat Congresleden herkozen moeten worden. Met andere woorden: opkrassen. Niet vreemd. Deze week bleek hoe dicht de (defensie) industrie tegen enkele Congresleden is aangekropen. In ruil voor steun voor het dure project, beloven bouwers van de straaljager banen en geld voor de herverkiezingscampagne.
Newt wil geen zany zijn
Die poll en het onderzoek naar de zakkenvullende wetgevers waren Newt waarschijnlijk ontgaan. Wat hem niet ontging was het besef dat zijn scherpte weinig presidentieel overkomt. Hij stak dan ook live op het podium de hand in eigen boezem en bekende: ‘You know (…) I sometimes get accused of using language that’s too strong, so I’ve been standing here editing. I’m very concerned about not appearing to be zany.’ Die zany had Romney eerder vorige week in de mond genomen tijdens een interview met de New York Times. Het was het zoveelste bewijs dat Romneys campagne-team met Gingrich in de maag zit. Negeren kan niet, daarvoor scoort hij te goed. Hard er in gaan ook niet, want dat maakt Romney dan weer minder presidentieel en te weinig onderscheidend van Gingrich.
homoseksuele vietnam veteraan
Die presidentiële rol speelde Romney tijdens het debat uitstekend – mede geholpen door zijn collega-kandidaten. Waar iedereen verwachtte dat Mitt vooral Newt in de haren zou vliegen, hield hij enige distantie. Alle andere kandidaten gaven Romney trouwens daar ook de ruimte voor. Niemand legde hem echt het vuur aan de schenen. Dat deed eerder die week Bob Garon, een homoseksuele Vietnam veteraan, wel. Romney kwam toevallig tijdens een lunch naast hem te zitten en tussen beide ontstond een onaangenaam gesprek over het homohuwelijk (Bob Garon is getrouwd met Bob Lemire). Tegen de tijd dat microfoons waren gericht en aangezet, was de conversatie voorbij en restte Bob een hard oordeel: ‘Romney is onbetrouwbaar, ik zag het zojuist in zijn ogen.’
Clintons kiss of death
En dat zadelt de Republikeinse Partij met een groot dilemma op: wie moeten zij kiezen om Obama te bestrijden? Newt doet het goed in de partij, Mitt doet het goed daarbuiten. Newt scoort goed in sociaal conservatief Iowa, Mitt in New Hampshire. En hoe gespletender de partij, hoe meer garen Obama daarbij spint. De kans is groot dat de Republikeinse voorronde zal worden verlengd. Koren op de molen van David Axelrod, Obama;s campagnestrateeg. Want een verlenging put de fondsen van de fans uit en vergroot het afbreuk risico van de kandidaten door hun onderlinge moddergooien in de hoop zo de nominatie naar zich toe te kunnen trekken. Die analyse verklaart waarschijnlijk ook de kiss of death die Bill Clinton twee weken geleden aan Newt Gingrich gaf. Volgens de oud-president was Newt de man voor de Republikeinse Partij. Een endorsement waar niemand in de Republikeinse Partij op zit te wachten. <<