De oudste had het benauwd. Op zondag. De arme ziel vocht met opgetrokken schouders om lucht. En als hij dat dan binnenkreeg, ontnam een flinke hoestbui het hem weer. Wij dus op naar de centrale huisartsenpost in het LUMC. Ideaal. Je belt, je overtuigt de telefoniste (medisch geschoold?) van nut en noodzaak langs te komen en een half uurtje later ben je al aan de beurt. Het vonnis: niets ernstigs, wel vernevelen en een pufje halen bij de apotheek.
Minpuntje: de vernevelaar was kapot en, groter minpunt, de apotheek in het LUMC gaat pas om 18.00 uur open (nachtapotheek). Dienstdoende apotheek: in het centrum van Leiderdorp. Helemaal aan de andere kant van de stad dus. Nu mag je niet zeiken (het gaat om de gezondheid van je kind – wie heeft het dan over afstanden?), maar ik zeik dan toch even. Want de mededeling ‘Dienstdoende apotheek is in Leiderdorp’ maakt mij dus he-le-maal gek. Waarom kunnen we wel de huisartsenpost centraliseren, maar niet de apotheek?
Late we onze hersens eens gebruiken. Patiënt komt bij huisartsenpost (na de secretaresse te hebben overtuigd) omdat er waarschijnlijk iets aan de hand is. Als dat echt zo is, is de kans vrij groot dat die patiënt ook medicijnen nodig heeft. Hoe eenvoudig kan het zijn om dan in het LUMC ook een apotheek te huisvesten? Als de huisartsen er onderling uit kunnen komen, waarom de apothekers dan niet?
Nee, Leiden biedt service en dienstverlening aan patiënten door ze stad en land af te laten reizen voor hun pillen, poeders en drankjes. Zou het niet eenvoudiger zijn als ik met de oudste na het bezoek aan de dokter direct zijn pufjes zou kunnen halen? Desnoods voor €2,50 extra. Kan me niet schelen. Tot slot: ik ben heel erg benieuwd hoe deze wonderlijke samenloop van (de)centralisatie is ontstaan. En nog benieuwder wie deze dan in stand houdt? Mag er in ieder geval een eind aan komen? Voor al die zieke zieltjes die na doktersbezoek god-weet-waar-naartoe moet om medicijnen te halen. <<