Bosgoed in Zutphen, Jacobs in Leiden, Krul in Den Haag. Elke stad zijn banketbakkerij waar de bewoners bij zweren. In Dordrecht hebben ze Brokking. De hazelnoot-creme-gebakjes zijn van uitzonderlijke kwaliteit. Met een ‘opeetnootje’.Zo roemde Otto de noot op top bij moeder die meteen de kenmerkende finishing touch wist toe te schrijven aan haar favoriete (ge)bakker. Otto had het te druk met Bram om er voor te gaan. Normaliter wijkt alles, nu wilde hij liever bij broerlief blijven. ‘Hij moet nog een flesje, papa!’, beet hij me verwijtend toe toen ik kam melden dat beneden zijn lekkernij al door Teun werd aangegeten.
Teun koos voor Brokking en liet Bram voor wat het was – een lieve baby bij mama op de kamer.
Otto wil vasthouden, aaien, praat met Bram, helpt bij het verschonen. Otto wil ermee op de foto, de foto bekijken. Teun wil gebak. En soms even naar boven omdat iedereen daar is. En als iedereen er is, is er vast iets te eten. Teun ziet Bram, trekt een glimlach van oor tot oor, maar lijkt hem even snel weer te vergeten als hij zich kan omdraaien. De baby is er wel, maar vaak ook niet. Dan zijn er andere dingen. Zoals gebak. Van Brokking. Gisteravond vroeg ik hem waar Bram was. Teun antwoordde enthousiast: ‘Schoppen! Schoppen!’ en legde een denkbeeldige bal over tientallen meters bij zijn broertje op de stropdas. We hebben Teun nog een nachtje bij opa en oma laten slapen.
Morgenochtend mag ik vijfentwintig beschuiten smeren en evenzovele San Fransico’s. Met blauwe muisjes, natuurlijk. Om te traketeren op school en crèche. Ingrid heeft vanavond beneden aan tafel meegegeten. Ze loopt door het huis en leest de krant. Ze verbaast zich over het gemak waarmee ADO scoort en glimlacht als ik met gebalde vuist een gelijkspel van Feyenoord vier. Bram schrok niet eens toen ik met veel misbaar de puntendeling wegslikte. Ik kijk nu al uit naar het koor aan ‘arghs’ dat elke zondag uit vier mannenkelen zal klinken. Tenzij Otto’s voorliefde voor decoratieprogramma’s aanhoudt. Dan klinkt het uit drie kelen en glimlachen er twee minzaam. Tenzij Teun liever een boekje leest en Bram slaapt. Dan klinkt het uit één mannenkeel. Zoals vanavond. <<