1:25; 1:29; 1:43 … Het zijn niet de tussentijden op mijn plaatselijk ijsbaan (twitterde ik zondag al), maar de tijden waarop de NOS-redacteuren berichten plaatsten op hun liveblog over de sneeuw. Na een korte pauze verscheen het eerste bericht (na kwart voor twee ‘s nachts) al weer om half vijf in de ochtend. De NOS was er vroeg bij en trok een nachtje door. Het AD had er al een dag sneeublog opzitten terwijl NRC de avond en nacht nog ‘afdekte’ met een enkel artikel dat ze af en toe eens update — hun sneeuwblog verscheen zondagochtend net voor 08.00 uur.
Het sneeuwblog neemt een dominante positie in op de voorpagina’s van verschillende media, waar ze soms gebroederlijk naast die de coronablogs om aandacht schreeuwen. De blogs zijn voor de herkenning gelabelled of (zoals bij NRC) in een urgente kleur (rood) gepresenteerd om zo van andere artikelen af te wijken en op te vallen. Het format maakt het mogelijk om als krant nu ook LIVE nieuws te BREKEN, al is live een betrekkelijk begrip. Zo had de Volkskrant een flinke aanloop nodig (let op de tussentijden boven de kop van elk bericht):
De Volkskrant start eergisteren een blog (15:15 uur), komen om 00:00 met een post en dan om 07:35 uur – wie volgt een blog met drie Posts over twee dagen? pic.twitter.com/iQwyKXdUtP
— V@nderLubben (@VanDerLubben) February 7, 2021
En in de blogs? Veel pret naast serieuze waarschuwingen — dus sneeuwpoppen, sleerijdende kinderen, maar ook slippende strooiwagens en alle meteorologische ins en outs van een sneeuwjacht die de spoorbanen stremmen. De sneeuw spatte op de straten, de urgentie van onze apps. En allemaal gratis! Voor reguliere artikelen is er nauwelijks door de paywalls te komen, maar wie een liveblog volgt, toch het meest urgente nieuws van de dag, wordt kosteloos op zijn wenken bediend. En voor wie zich verveelt, de hele dag – bij sommige aanbieders zelfs tot diep, diep in de nacht.
De blogs lijken steeds meer samen te vallen met de klassieke voorpagina van mediaplatforms. Sneeuwpret, coronanieuws, sportwedstrijden … ze zijn van minuut tot minuut live te volgen, bij de krant. De Britse The Guardian (waar blogs ook wel minute to minute heten) heeft dit principe in de mobiele (iOs) app zelfs in een aparte tab opgenomen, waarop alle artikelen die zijn verschenen op tijdstip worden geordend en gepresenteerd (zie afbeelding), en niet op urgentie (als oordeel van de redactie, zoals op de voorpagina (helemaal links)). De sporttab (rechts, blauw) in de app is m.i. een fascinerende mengvorm met de laatste producties op een rijtje, maar belangrijke wedstrijdinformatie daar als kopjes tussen.
The Guardian fasciliteert de nieuwssnack (Costera Meijer & Groot Kormelink, 2014) doordat berichten uitgeklapt kunnen worden (derde van links) eer ze verder kunnen worden gelezen. Belangrijker dan deze dienst is de functie: de tab zelf is zo bezien het ‘liveblog’ van The Guardian-productie geworden en vervangt bij mij al een tijdje de voorpagina. Live als ordeningsprincipe. Niet wat de Guardian belangrijk vindt (door het groot en klein weer te geven), maar wanneer nieuws is het presentatiecriterium, wat leidt tot voortdurende, aanhoudende en duurzame urgentie.
