Komt daar geen ruzie van?, wil de verslaggever van het AD weten. Nee, antwoordt Henk Otten (Voormalig FvD, voormalig GO, senator), want ruzie is institutioneel onmogelijk (ze “gebruiken (…) het bestuursmodel van mijn partij GO. Daarin zitten allerlei waarborgen in opgenomen om gedoe te voorkomen); is sprake van het juiste leiderschap (Wij hebben de overhand, ik word voorzitter en Henk Krol vice-voorzitter.); en worden ruziezoekers buiten de deur gehouden (“We willen geen toestanden zoals bij 50Plus. En daarom heb ik ook vanaf dag één bij de onderhandelingen gezegd dat er geen plek is voor Geert Dales.”). Nederland is een partij rijker – de Partij voor de Toekomst, niet te verwarren met die melige Partij VAN de toekomst van beroepsgrappenmaker Johan Vlemmix (Partij VOOR de toekomst wel de domeinnaam van Vlemmix over – pvdt.nl).
Wat wil die partij? Economie is belangrijk, en ouderen. Otten plaatst zijn nieuwe onderneming als volgt in de politieke space of conflict: “Allebei staan we ietsje rechts van het centrum. We willen een liberaal-seculiere partij zijn, die niet ideologisch dogmatisch is. Maar wel binnen de democratische kaders (Bremmer, 2020).” Daar moeten de standpunten nog bij worden gezocht. Het vetgedrukte ‘maar’ is fascinerend. Want er is nòg zo’n partij, lijkt Otten te willen zeggen, maar dan net buiten de democratische orde: “Bij Forum heb ik ook altijd geprobeerd de partij in het centrum te houden. Na mijn vertrek trokken Baudet en zijn boreale jongeren Forum naar rechts en wordt het met de dag extremer.” Daartegen zet hij zich dus af. Voor de rest van het program moet eerst worden overlegd en vergaderd.
De fusie betekent dat de partij zowel twee zetels in de Kamer als in de Senaat heeft. Henk Krol en Femke Merel van Kooten (voormalig Partij voor de Dieren) zitten in de Tweede, Otten en De Vries in de Eerste Kamer. Een ondernemer gespecialiseerd in fusies, een liberale beroepspoliticus met voorliefde voor ouderen, een opstandige dierenliefhebster en een makelaar annex woordvoerder vormen daarmee politiek alternatief in het drukke Nederlandse landschap. Doel: tien zetels, aldus een enthousiaste Otten (moet nog wel even op de partijfoto). En mocht Pieter Omtzigt het niet worden bij het CDA, is hij van harte welkom in de bezemwagen van het Nederlandse parlement.
