Journalisten brengen nieuws. Maar: wat is nieuws? Als ik een bericht schrijf voor het Leidsch Dagblad eisen twee criteria voortdurend aandacht: 1) is dit wat voor onze doelgroep en 2) hoe kan ik eventuele vervolgschade, ontstaan door het bewerken en distribueren van informatie, voorkomen? In de stukken die ik schrijf strijden dienstverlening en risicoreductie dus om voorrang. Ik breng niet alleen nieuws, ik codeer ook geloofwaardigheid in de hoop dat mijn lezers dat kunnen decoderen en critici, nog voordat het debat over mijn stuk daadwerkelijk plaatsvindt, de mond snoert. Of dat ik me in ieder geval veilig weet en ingedekt ben tegen (zware) verwijten.
Een (extreem) voorbeeld van gecodeerde geloofwaardigheid en risicoreductie kwam ik tegen in de Washington Post (zie afbeelding). De eerste twee alinea’s van het stuk bestonden uit (slechts) drie zinnen. In deze drie zinnen werd de gepresenteerde informatie toegeschreven aan vier externe bronnen: court records, officials familiar with the case (twee keer) en authorities. Hier wil een redactie geen enkel risico lopen.
De krant heeft het niet zo op lekken van informatie over de NSA. Onlangs riep de redactie in een commentaar op om Snowden in Amerika te berechten. Hij is geen kampioen van het vrije woord, maar een boef. ,,Whether Mr. Snowden deserves a presidential pardon, as human rights organizations are demanding in a new national campaign timed to coincide with the film, is a complicated question, however, to which President Obama’s answer should continue to be “no.””. No pardon for Edward Snowden, dus.
Snowden lekte over programma’s die waren toegestaan en schaadde daarmee Amerikaanse belangen: ,, (…) he (…) leaked details of basically defensible international intelligence operations: cooperation with Scandinavian services against Russia; spying on the wife of an Osama bin Laden associate; and certain offensive cyber operations in China.”En met welk doel?, vraagtde krant zich retorisch af. Met de programma’s was geen enkele individueel Amerikaans belang geschaadt. Snwoden ging te ver en moet zich voor een onafhankelijk, maar vooral Amerikaanse rechter verantwoorden. Snowden denkt daar anders over:
*