.
Het zijn waarschijnlijk de best gecoverde verkiezingen in de Amerikaanse geschiedenis. Was toegang tot de de uithoeken van de campagne vroeger slechts voorbehouden aan journalisten die meereisden, dit jaar kunt u meer dan ooit vanachter uw beeldscherm op ongekend detailniveau getuige zijn van de de strijd om het Witte Huis. Er is geen eer meer te behalen met ‘nieuws’ uit Nederland, tenzij u voltijds Amerikaanse media wil vertalen. Hadden we diezelfde drift maar voor Europese zaken – toch een stuk nader tot ons dan wat er aan de andere kant van de Atlantische Oceaan gebeurt.
Maar die drift is er niet, dus is het zaak om er het ‘beste’ van te maken en snel over te gaan op het inrichten van een campaign war room. Rijst de vraag hoe we de Amerikaanse campagne dan het best kunnen volgen. Is er een beperkte set media denkbaar waarmee we efficiënt op de hoogte blijven van hetgeen zich voltrekt? Kunnen we, vanachter ons beeldscherm, Nederlandse media ‘verslaan’ – wat zoveel betekent als: net even wat eerder op de hoogte zijn van campagnebepalende gebeurtenissen? Het streven is het gevoel bij het openslaan van uw ochtendkrant of het kijken van het journaal al te weten wat er speelt. Herkenning dus.
Aan zo’n warroom kleven mijn inziens een aantal voorwaarden: 1) de stroom informatie moet te managen zijn. Dat betekent: 1a) er moeten niet teveel media in zijn opgenomen en 1b) de tijd die het kost de informatie tot ons te nemen, is schaars: ik mik op twee keer een kwartier per dag. We kunnen als particulier geen uren besteden aan Amerikaans verkiezingsnieuws – voor de selectie schakelen we immers journalisten in. Een tweede randvoorwaarde: de warroom is mobiel. Wat mobiel niet uit de verf komt, past niet in onze warroom.
Let’s go!
What’s The Point? Tijdens de vorige verkiezingen was de ongekroonde koning van de polls Nate Silver. Silver heeft al een tijdje een eigen platform – FiveThirtyEight – waar hij naast sportwedstrijden ook de Amerikaanse politiek becijfert. Het platform lanceert een podcast (nu nog in beta) waarin medewerkers in een half uurtje per week de campagne doornemen. Vooral de eerste tien minuten van de podcast zijn interessant. Daarin bespreken de journalisten een goed of slecht voorbeeld van een nieuwsbepalende opiniepeiling. Het zijn gratis colleges over de beperkingen en mogelijkheden van peilingen die steeds centraler in de politieke berichtgeving komen staan.
The 2016 Blast Voor de politieke verslaggeving op detailniveau, kunt u zich het beste abonneren op de 2016 Blast-nieuwsbrief van POLITICO. Daarin dagelijks een overzicht van allerhande ‘gebeurtenissen’. Een prima manier om op de hoogte te blijven, maar de vele scoops ontberen selectie en, belangrijker, duiding: alles lijkt bepalend voor de uitkomst van de campagne. Met de Blast zet u een flinke stroom informatie open. Voordeel is dat het in een overzichtelijke nieuwsbrief wordt gegoten die u even kort kunt doornemen.
RealClearPolitics – Elections 2016 – Polls Het gevaar van ‘RCP’ is de overdaad die schaadt. Het platform biedt een uitstekende doorkijk op nieuws over de campagne en de kandidaten. Het gevaar is evident: er is zoveel nieuws dat het kwartiertje al snel een uur wordt (en een uur een dagdeel). Eén feature van RCP is echter de moeite waard: de polls. RCP verzamelt de meeste (zo niet: alle) polls over de kandidaten op één plek. Dat klinkt onoverzichtelijk, maar dat is het niet. Gecombineerd met de podcast van FiveThirtyEight is het overzicht een goede voorspeller voor het nieuws over de Amerikaanse verkiezingen en onmisbaar in een warroom.
Pew Research Center – FactTank In een dagelijks dieet van een half uur Amerikaans nieuws kunnen achtergronden niet ontbreken. De stukken op FactTank zijn kort, maar verdieping is mogelijk. En verdieping bieden ze. Pew Research Center onderzoekt op FactTank het nieuws in de cijfers. Wat vinden Amerikanen eigenlijk van strengere wetgeving voor wapenbezit? Wat vinden Millenials van media? En hoe belangrijk is privacy? Het zijn issues die mogelijk een rol gaan spelen tijdens een campagne en dan is het fijn om te weten wat het electoraat, gepolariseerd tot op het bot, daarvan vindt.
Nu is de kunst natuurlijk om eerder dan anderen te ‘weten’ wie kans maakt op de titel waar het allemaal om is te doen: President van Amerika. Met een half uur per dag maakt u net zo’n educated guess als al die professionele journalisten bij elkaar.
