Brekend nieuws overvalt ook journalisten en redacties. Hoe groter het verhaal, hoe dieper de handen in het haar: hoe gaan we de gebeurtenissen (waarvan de verhaallijn zich ontwikkelt) omzetten in nieuws waar burgers iets aan hebben? Eric Athas (NPR) schreef een blog over de keuzes die zijn redactie maakte. En dat leest als een structuur voor het organiseren van brekend nieuws. Waaraan, op moment van schrijven, overigens direct behoefte is.
De structuur bestaat uit live updates, explainers en perspectives. Live updates is de vertaling van de gebeurtenissen in live nieuws – online en, in het geval van de NPR, op de radio. De redactie maakte in de vertaling van gebeurtenissen naar live nieuws een aantal bewuste keuzes:
- The Latest: Het laatste nieuws bestaat uit twee ‘onderdelen’: wat is er nu bekend (en bevestigd) en wat is het verhaal tot nu toe? Deze laatste, langere samenvattingen proberen een verband te leggen tussen de korte nieuwsfeiten. Het biedt overzicht en is vaak een plek om geruchten te bevestigen of eerdere berichten terug te trekken.
- The Victims: Wie worden door het live nieuws direct geraakt of, erger, komen hierbij om? Wat zeggen welke bronnen over (aantallen) slachtoffers? Ook deze informatie komt in de Wat weten we-verhalen terecht, maar worden ook apart bijgehouden.
- On-the-ground-tweets: Er zijn veel, heel veel journalisten in Parijs – het is immers ook een belangrijke Europese mediahub. De professionals zijn getraind en twitteren hun waarnemingen die door redacteuren worden verzameld en doorgegeven.
Explainers zijn verhalen met de nodige diepgang en brengen zowel The Latest, The Victims als de On-the-ground-tweets in een verband. Daarnaast geven explainers antwoord op vragen die op enige afstand van de actualiteit staan: wat zijn de politieke consequenties, wie zijn dat precies – IS en hoe kunnen we deze aanslagen in Parijs duiden?
Perspectives biedt achtergronden van journalisten of ooggetuigen. Een voorbeeld is van Robert Siegel die sprak met een Eerste-Hulp-arts tijdens de avond van de aanslagen. Hij behandelde 27 patiënten met schotwonden – normaliter is dat er 1 per jaar. Zijn verhaal biedt, letterlijk, een (persoonlijk) perspectief op de Parijse aanslagen waardoor, in deze reportage, de omvang van wat er gebeurde bevattelijk is gemaakt.