Sommige nummers duren te kort. I’m alive in de uitvoering van Johnny Thunder (nomen est omen) is zo’n nummer. Ik wil best nog een kwartier, twintig minuten genieten van een uitgesponnen versie. Het origineel, Thunder covert, is van Tommy James & The Shondells (zie video), geen slechte uitvoering. Maar soms zijn covers nu eenmaal beter dan het origineel (zoals alle soul en r&b-covers van Beatlenummers).
Nu heeft Thunder (Gil Hamilton) ook wel de nodige ervaring. Hij tourde als zanger in een versie van The Drifters en nam op met Dionne Warwick, maar brak nooit door. Er verschenen singles en een enkel album (een verzamelaar van singles), zijn ster kwam nooit hoger dan optredens op luxe cruiseschepen in het Caribisch gebied. Maar dat de man zijn scheur kan opentrekken, moge duidelijk zijn als de fletse versie van Tommy wordt gedraaid naast de explosieve aanval van Thunder.
Johnny Thunder | I’m alive
Tommy James & The Shondells | I’m alive