Rutte toont daadkracht: een objectief onderzoek, Nederlandse betrokkenheid en toegang tot een beveiligde site. Rutte heeft de woorden nog niet uitgesproken of de vraag rijst wanneer die verbale daadkracht ook daadwerkelijk gaat leiden tot actie. Die bestaat nochtans uit het afvaardigen van ministers en het bemannen van een crisisteam.
Journalisten ter plekke tweeten nu al foto’s van een OVSE-colonne die van rebellen niet verder mogen; van amateurs die met lijkzakken sjouwen en langs de kant van de weg leggen. En nog nergens een teken van een specialist die de toedracht probeert te achterhalen.
En elke tweet, elke nieuwe foto, elk zichtbaar ‘bewijs’ dat we niet verder komen, is een nagel in Ruttes doodskist. Logisch, want er is eindelijk een verhaal en kader waarbinnen de ramp kan worden verslaan; de schuldvraag, de smoking gun, de rebel die vuurde – we zijn naar hem op zoek, in opdracht van de slachtoffers en hun nabestaanden. En daar is vliegende haast bij geboden.
De tijd tikt, de foto’s verschijnen en wij, wij moeten afwachten … De vraag is: hoe lang (nog).