Geen verkiezing zonder peiling. Daarom belt LD Politiek Live aan op nummers 19 en 3 om met inwoners uit Leiden, Oegstgeest en Katwijk te praten over de staat van de straat, de lokale politiek en de verwachtingen van een nieuw college. Aflevering 3: Geert Crielaard (Hertzstraat 3, Leiden).
“Nieuw Leyden is een prachtige wijk. We hebben hem zelf gebouwd. Vijf jaar geleden was ik een van de eerste bewoners. Dat heeft wel wat tijd en energie gekost, ja. Concept van de wijk is dat de bewoners zelf regie voeren. Over de huizen maar ook de straatinrichting. Ambtenaren hebben wel geworsteld met de manier waarop ze moesten samenwerken met de nieuwe bewoners. Dat merken we nu nog, het blijft pionieren.
Aannemer
Nu staan er potten voor deur, met boompjes er in. De bewoners onderhouden die plantenpotten. Daarin zit echter wel verkeerde aarde. Na elke regenbui stromen ze over. Wie moet dat repareren? De bewoners of de gemeente? Door bewoners zelf is niet standaard en niet-standaard is voor de gemeente spannend. De gemeente wil prima een aannemer sturen. Die aannemer krijgt nu te horen: ‘Mijnheer of mevrouw is meestal na half vier thuis.’ Daar heeft die man niks mee natuurlijk. Die plant om half acht zijn klus in.
Participeren
Toch vind ik dat de burger bepaalt en de ambtenaar ondersteunt. Het Engelse woord voor ambtenaar is niet voor niets civil servant – letterlijk vertaald: burgerdienaar. Vanuit hun expertise. Want vergis je niet – die hebben ze in hoge mate. Maar het initiatief ligt bij burgers. Ik spreek ook niet van burgerparticipatie, maar van burgerinitiatief. En de overheid mag participeren. Dat maakt het voor de gemeente ook complex.
Stadslab
Leiden kan dat ook. Echt. We zien het in mijn wijk, we zien het met Stadslab, met de Breestraat en het Singelpark. Je moet wel initiatief nemen. Als Piet Schuur (Leidsch Dagblad, 14 januari ons het Binnenstadslab noemt, moet hij met een idee voor de Stevenshof komen. Stadslab zijn geen gemeente of bedrijf dat ideeën levert. Hij moet de kar trekken en Stadslab helpt hem met een netwerk. Het moet uit de wijk komen, anders trek je aan een dood paard.
Goud op straat
Ik stem CDA, sta zelfs op de lijst. Het CDA is heel expliciet in het betrekken van de bevolking bij een duurzame stad. Nogmaals: bij hen, de inwoner, moet het initiatief liggen. Alles wat de straat of wijk overstijgt, is politiek; goed luisteren naar wat de burger wil, is democratie. Er ligt zoveel goud op de straten van de stad. Maar je moet af en toe door je knieën durven op het op te rapen. Burgers, politiek en ambtenaren.”