Ronald Gerritse (oud-SG Ministerie van Financien), Bernard ter Haar (oud-Directeur Financiële Markten) en Gita Salden (de huidige Directeur Financiele Markten) zijn slechts drie namen op de lijst Directie & Bestuur HFC die nog altijd niet offline is gehaald (al is het centre al wel ontmanteld). Het zijn niet de minsten, want de ‘hersens’ achter Wouter Bos’ beslissing om in oktober 2008 ABN Amro en Fortis voor 16,8 miljard euro te kopen.
En ze zaten er niet alleen, daar aan de Zuidas. De (bestuurs)voorzitters, CFO’s en CEO’s zijn niet op een hand te tellen. Het bestuur bestond uit deze drie topambtenaren met nog zeventien anderen. Waaronder Jan Sijbrand, directeur van De Nederlandsche Bank. In totaal vijf niet-commerciele jongens (en meisje) als je naast de hersens van Wouter en de directeur DNB ook Jos Streppel als ‘ambtenaar’ meetelt – hij is voorzitter van de Monitoring Commissie Corporate Governance. Heel veel geld verdienen versus toezicht en publiek belang.
Het moeten voor de vijf afgevaardigden van ons stervelingen toch zware dinertjes zijn geweest. Zij liever dan ik.
Nu is het HFC in het debacle ABN Amro, Fortis, ING, DSB en SNS natuurlijk niets aan te rekenen, laat dat voorop staan. Doel van de club was de Nederlandse financiële sector op de wereldkaart te zetten. En dat kan beter in nauw overleg dan in afstemming-op-afstand, blijkbaar. Het Centre had het namelijk hartstikke druk met onder andere de Start Masterclass Financiële Journalistiek. Niet over vastgoed, maar over … pensioenen! Een initiatief van het ‘Financieele Dagblad, RTL, ANP en Volkskrant’. Allemaal onder auspicien van de zo geplaagde Sjoerd van der Keulen die in mei 2009 het stokje overnam van de eerste voorzitter: Doctors van Leeuwen.
Geen lullige namen, geen beroerde initiatieven, maar in deze vorm na het drama-SNS niet meer vol te houden. De site en de plaza (u kunt als beginnende financial uw werkstation huren tussen de 500 en 750 euro – een koopje op de Zuidas) blijven in de lucht. Het is wachten tot daar de ergste kou uit is verdwenen om gewoon, net als en tijdje geleden, weer lekker dicht tegen elkaar aan te kruipen. En om te laten blijken dat ‘ze’ het allemaal heel serieus nemen, die ellende, wel onder voorzitterschap van iemand anders. Want ‘we’ doen ont-zet-tend be-lang-rijk werk! – de Nederlandse bankensectior zou niet anders kunnen, zou het waarschijnlijk niet anders willen en zoals het er nu naar uit ziet, zou het niet anders doen. <<