Daniel Kahnemans Thinking, Fast and Slow ligt voor nog geen veertien euro in Penguin-uitgave in de boekhandel. Ik geef toe: het is huiswerk. De Nobelprijswinnaar voor economie en hoogleraar psychologie heeft zijn levenslange onderzoek te boek gesteld. Het leest als een onthulling van je eigen brein. Dat is soms angstaanjagend. Zoals zijn hoofdstuk over priming, het Florida- of ideomotor effect. De idee die een actie beïnvloedt.
Heel eenvoudig: zet proefpersonen aan het denken over ouderen door ze willekeurige termen die met bejaarden te maken hebben te laten lezen. Vraag ze vervolgens naar een andere ruimte aan de andere kant van het lab te lopen en meet de tijd die ze daarover doen. De controlegroep laat je termen lezen die niets met ouderen te maken hebben. Wat blijkt? De eerste groep loopt beduidend langzamer dan de tweede groep.
The idea of old age have not come to their conscious awareness, but their actions have changed nevertheless.
En andersom werkt het ook. Vraag mensen een tijdje langzamer te gaan lopen en vraag ze vervolgens om woorden te herkennen die met ouder worden te maken hebben. Kahneman vat het vervolgens samen: wie doet alsof-ie oud is, versterkt denken aan oud. En andersomL wie oud denkt, gaat zich er naar gedragen. De mogelijkheden om lezers te beïnvloeden, zijn eindeloos. Want ik ben pas op pagina 54 van Kahnemans canon van de menselijke ziel. Ik weet nu een ding zeker: ons brein is vrij eenvoudig voor de gek te houden. <<