Ik vind het steeds vaker een drempel verhogende anachronisme – een webtekst met ruimte voor commentaar er direct onder. Alsof ik alleen maar commentaar wil geven op het artikel en mijn reactie niet direct wil delen met al mijn online contacten. Sterker: ik krijg op mijn Amerikaanse verkieizngensites reacties die uitstekende posts op zich zijn. En daar staan ze dan: ongedeeld, onderaan een artikel. Onvindbaar voor de goegemeente, tenzij je het stuk ook leest.
Bizar.
Toen ik vandaag een vormgever van een CMS-bureau voorstelde om die commentaarbox onder een stuk te vervangen door de mogelijkheid om direct, als reactie op het stuk en op de plek waar we nu nog reageren, te twitteren of facebooken en vervolgens DIE berichten chronologisch onder een artikel te plaatsen, keek hij mij vertwijfeld aan. Bedoelde ik dat er dan als commentaar onder het stuk allemaal tweets kwamen te staan? Tweets over een stuk wat al die anderen die die tweets dan elders lazen, niet had gelezen? Dat ze dan naar het artikel moesten gaan om te weten waar het over ging?
En dat was het ‘aha-moment’ – door het commentaar te ‘socialiseren’ trek je meer mensen naar de content die wordt besproken. Je genereert niet alleen verkeer, je genereert een gesprek. Nu is commentaar post-gericht: je leest het als je de post leest (of niet). Maar ik wil dat commentaar socialiseren – zodat iedereen het in potentie kan lezen. En de commentator van repliek kan dienen. En/of kan volgen. Nu nog even bouwen. Wie? <<