“RT @starwars: #AskObama – Who shot first – Han or Greedo?” Niet direct de droombijdrage aan een twitterdebat met de Amerikaanse president. De eerste town hall meeting tussen Twitteraars en Barack Obama was dan ook niet zo’n heel groot succes. De anonimiteit verlaagt vooral de drempel om de machtigste man ter wereld zo melig mogelijk te benaderen. De serieuze tweets die overbleven schoten vervolgens alle kanten op – van studiefinanciering tot het legaliseren van een blowtje.
Het moet een helse klus zijn om de lange, politiek genuanceerde antwoorden van de president terug te schroeven tot een bondig antwoord in 140 tekens. Volgens de Wall Street Journal was dat soms zelfs onmogelijk, gezien eerdere ervaringen bij Facebook eerder dit jaar. Toen, berekende de journalisten, waren de antwoorden van de president gemiddeld 38 tweets lang, zijn langste antwoord telde zelfs 8.100 karakters – goed voor 58 tweets. Dus de samenvattingen vlogen ons ook gisteren om de oren:
Mr. Obama responded at length to this question from Dexter Smith of Atlanta, known as @RenegadeNerd online: “Mr. President, will you issue an executive order to raise the debt ceiling pursuant to section 4 of the 14th amendment?” Mr. Obama’s Twitter response: “Obama: Folks “shouldn’t be toying with” debt limit; on 14th Amendment, we shouldn’t even get there, Congress must act” The president’s actual response would have required 15 Twitter posts.
En wat is eigenlijk de juridische status van een presidentieel antwoord op een twittervraag? Welke tekst is leidend: het antwoord dat Obama op televisie gaf (en dus vijftien tweets beslaat) of de poging van zijn staf om dat lange antwoord terug te schroeven tot 140 tekens? Kunnen wij Obama houden aan de antwoorden die hij geeft? Nederlandse overheden worstelen met hetzelfde probleem – wat moeten we met al die tweets waarin burgers ons een vraag stelt (en ons dus verplicht actie te ondernemen)?
Als de tweets vallen onder het kopje ‘post’, gelden immers wetten en regelgeving. Overheden zijn verplicht zorgvuldig met aan hun gerichte informatie om te gaan (een normatieve opmerking, want in de praktijk gebeurt dat niet altijd). Is een bezwaar tegen besluit met een tweet, gericht aan de ambtenaar die de zaak behandelt, een bezwaar zoals in de wet staat? Je zou er bijna een proefproces voor uitlokken. Inclusief wraking van de rechters omdat ze a) helemaal niet twitteren, dus geen verstand van zaken hebben of b) juist wel heel veel twitteren en dus te vooringenomen zijn.
Terug naar Obama die wienig op heeft met Nederlandse overheden en des te meer met Twitter. Naast de uitdagingen om bondig te antwoorden en de juridische vraagstukken die die antwoorden vervolgens genereren, bestaat het risico dat zo’n twittersessie natuurlijk wordt gekaapt. Dat viel gisteren wel mee, Fox weet echter hoe kwetsbaar je kunt zijn. De nieuwsorganisatie was al een tijdje gehackt door actiegroep Lulz Security die wachtwoorden van honderden medewerkers ontvreemden om berichten te twitteren op Fox-accounts en LinkedIn-profielen aan te passen.
Wil jij zelf aan Obama vragen of hij over die kwetsbaarheid heeft nagedacht, twitter een vraag met #AskObama. Stafleden volgen ook na dit event van gisteren de berichten met deze hashtag. Tip: schrijf wel in het Engels … (je zou ze te eten moeten geven). <<