Waarom heb ik geen abonnement op mijn lokale/regionale krant? Ik ben nieuwsjunkie, gek op kranten en stink nieuwsgierig naar de wereld om mij heen. Toch ben ik niet bereid een paar tientjes per kwartaal neer te leggen om zes dagen per week een overzichtelijk pakketje nieuws op mijn deurmat te krijgen. Nogmaals: waarom?
Antwoord: Ik schiet er niets mee op. De kennis die ik opdoe kan ik gratis van internet plukken. De rest hoor ik van vrienden en bekenden of via social media. Er is geen enkele reden om geld uit te geven aan informatie. Als ik al geld uitgeef aan informatie, dan is dat need-to-know of niet gratis te verkrijgen. Ziedaar de reden waarom kranten naar de klote gaan. Het overbekende verhaal.
Dat hoeft volgens mij niet. Ik geef namelijk graag geld uit als ik er geld mee kan besparen. Zo heb ik een museumjaarkaart – omdat wij met het gezin vaak naar een mueseum gaan hebben we die er na drie weekenden al uit. Ik heb een OV-kortingskaart om dezelfde reden. Ik zou best een krantenabonnement willen hebben om er geld mee te besparen. Een krant waar IK aan verdien.
Wat als de regionale krant mij nu elke dag (of elke week) bruikbare aanbiedingen doet op basis van mijn leesgedrag of opgegeven interesses? Alleen voor mij – exclusief. Dus ik investeer, zeg, vijftig euro per kwartaal om minimaal vijftig euro te besparen op mijn dagelijkse boodschappen, literatuur, hard- en software of een bloemetje. Het abonnement geeft dus geen korting op DVD’s die ik toch al niet wilde hebben (mag, maar dat gebeurt al), nee: de krant geeft mij korting in de supermarkt, bij de kaasboer, de schoenenwinkel en de lokale shoarmazaak. Ik zeg: koppel mijn lokale krantje maar aan mijn Bonuskaart van de Albert Heijn en geef extra korting op mijn boodschapjes.
Ik installeer een app op mijn mobiele telefoon (die ik met korting krijg aangeboden) waarmee ik winkels binnenga die voor mij de aanbieding al klaar hebben staan. De adverteerders kunnen veel gerichter hun producten slijten (adverteren Google-style), de consumenten kan zijn duurbetaalde abonnement op de krant terugverdienen door te besparen en de krant wordt door beiden betaald om dat mogelijk te maken.
Kijk: dat ik elke dag nog wat lokaal en regionaal nieuws krijg vorgeschoteld, da’s dan mooi meegenomen. Dit verdienmodel laat informatie als belangrijkste asset los en verkoopt dat andere, schaarste goed dat een goed lokale en regionale krant heeft: toegang. Toegang tot de markt, toegang tot de overheid, toegang tot de wereld om mij heen. En in die toegang zit geld – want als ik ermee kan besparen, wil ik investeren in een toegangskaartje. En dat kaartje is een abootje op mijn krantje. Wie durft? <<