De vlucht in goud is een economische indicatie voor gebrek aan politiek leiderschap.
Nooit eerder waren Amerika en Europa zo nauw met elkaar verbonden. Beide ‘federaties’ zijn in de greep van een ‘lokale’ financieel-economische crisis met mogelijke mondiale repercussies en in beide landen is er niet één leider die richting kan geven aan een oplossing. In Europa twijfelen ministers, premiers en presidenten wat precies aan de eurocrisis te doen. In Amerika heeft Obama weliswaar de uitvoerende macht, maar zonder steun van de Senaat (hopeloos verdeeld) blijft hij een lintesknipper-eerste-orde. De Oude en de Nieuwe Wereld zitten in een dead lock.
Het politieke vacuüm dat hierdoor ontstaat, drijft de prijs van het edelmetaal op. Of beter gezegd: andersom. De stijgende goudprijs is een indicatie voor de mate waarin het politieke leiderschap van de US en Europa aan zuurstofgebrek leiden. Het edelmetaal is voor zowel de dreigende Amerikaanse als Zuid-Europese default een dankbare hedge. Bloomberg berekende dat goud nog niet het all time hoogterecord uit de jaren tachtig heeft gebroken. Als de huidige prijs wordt gecorrigeerd naar inflatie, piekt de prijs wel, maar blijft-ie toch steken. Om het aloude record te breken, moet de prijs ruim 90% (ten opzichte van de sluiting van vandaag) stijgen. Dat gebeurt, zeggen analisten, als beleggers daadwerkelijk vrezen voor de euro en Amerikanen voor het bereiken van het schuldenplafond. <<