Teeven wil criminele adolescenten strenger straffen. Want strenger straffen klinkt flinker dan begeleiding. Strenger straffen is ook goedkoper dan begeleiding. Probleem: strenger straffen helpt niet, zeggen deskundigen. Het helpt niet tegen het terugdringen van recidive.
Niet dat criminele adolescenten die langer in de bak zitten (tussen andere geharde pubers) niet hun lesje leren – want die leren ze wel. Donders goed zelfs. Mijn vader (oud reclasseringsambtenaar) noemde dat mechanisme van de lerende crimineel ‘perfectie in professie’. Ze leren niet uit de gevangenis te blijven door zich te gedragen, nee, ze leren van elkaars fouten en hoe deze te voorkomen in hun criminele loopbaan. Want in de gevangenis zitten alleen maar losers – het is er een foutenfestival. En alleen van je fouten kan je leren! Beetje sociale druk erbij (‘Hé, sukkel! Je gaat toch niet voor een habbekrats werken van 9 tot 5 gek! Dat geld roof je toch gewoon bij elkaar, idioot!’) en de ideale cocktail voor recidive is een feit.
Blijkt ook uit Amerikaans onderzoek: Peer pressure fosters cybercrime. Kinderen met criminele vriendjes worden zelf ook … crimineel.
Dus: hoe etteriger de adolescente etterbak, hoe korter hij in de gevangenis moet. Alleen als-ie (of zij) in contact komt en blijft met niet-criminele leeftijdsgenoten is de kans op recidive kleiner. Alleen als zijn peers niet-crimineel zijn, maken we een kans de jongen (of meisje) op het rechte pad te krijgen en te houden. Dat is een beetje de idee achter het huidige jeugdstrafrecht. Prachtig, die verbanden in de sociale werkelijkheid. Politiek echter volkomen onverkoopbaar. <<