Hoe rijker de data, hoe gevaarlijker een lek. Hoe gevaarlijker het lek, hoe strikter de veiligheidsnormen. En dan is samenwerken aan een verslag, notitie of ontwerp ineens niet meer mogelijk. Wat vervolgens weer ten koste gaat van de kwaliteit van een (uit te werken) idee.
De veiligheid van bedrijfsdata heeft zo bezien invloed op de kwaliteit van de producten die er uit voort komen. Omgekeerd evenredig om precies te zijn: Hoe veiliger de data, hoe minder gedeeld en hoe minder gedeeld, hoe minder de input van anderen. Hoe minder die input van anderen, ten slotte, hoe minder goed het product.
Zorgwekkend? Niet als het gaat om een auto of audio-apparatuur of desnoods een nieuwe tablet van HP (waarvan specs uitlekte voor de officiële presentatie). Wel als het gaat om overheid, diplomatie en democratie.Dan gaat het niet meer om een product, maar om wat Clay Shirky in zijn Cognitive Surplus public value noemt.
‘Wikileaks‘ bedreigt de vorming van public value. Assanges strijd voor meer openbaarheid zal informatiesystemen van veel landen juist sluiten. Om risico’s uit te sluiten dat informatie wordt gedeeld, gaan de poorten dicht en zal slechts een kleine elite toegang krijgen tot informatie waarmee wij allemaal een betere wereld zouden kunnen opbouwen.
Ziedaar het belang van information governance: Hoe gaan we om met risico’s van overheidsinformatie? Hoe zetten we informatie in? Welke informatie gebruiken we waarvoor? Wie is verantwoordelijk voor welke informatie? Heeft iedereen recht op alles of sommigen op een beetje? Of, zoals Shirky omschrijft:
… public value not only requires not just new opportunities for old motivations; it requires governance, which is to say ways of discouagiong ot preventing people from wrecking either the process or the product of the group.
Daarvoor bestaan geen blauwdrukken, alleen twee ‘wetten’: er zijn twee bedreigingen voor public value: bedreigingen van binnen en van buiten. Wikileaks was duidelijk een voorbeeld van lekken van binnenuit, cyberwarfare is een bedreiging van buiten om met zijn allen informatie voor een betere wereld te verrijken. Hoe met die dreigingen om te gaan, is niet alleen voer voor juristen, maar voor ons allemaal. <<