Algerije sluit het internet af in de hoop de geest in de fles te houden, berichtte The Telegraph gisteren. Mubarak sloot internet 18 dagen af – en moest vertrekken.
Als je mensen communicatiemiddelen ontneemt, gaan ze het nieuws zelf halen. Ze verlaten huis en haard op weg naar een dorpspomp waar nog wel nieuws te krijgen is om met elkaar over te discussiëren. In Egypte stond die dorpspomp achttien dagen lang op het Tahrir-plein. In Algerije schijnen in het hele land op vele kleine pleintjes pompen te staan. En er komen steeds meer mensen op af.
Aan die pomp vertellen mensen elkaar hun verhaal. Ze discussiëren en interpreteren. Ze worden er door tuig in elkaar geslagen en door politie weggejaagd. Die willen het liefst de pomp ook sluiten. Dus is er nieuws te halen. Want als jouw broer of zus gewond thuiskomt (of helemaal niet), wakkert dat alleen maar de nieuwsgierigheid aan. Bij gebrek aan internet ga jezelf even kijken.
En zo groeit de massa van nieuwsgierigen die in de vorm van rubberen kogels, traangas en stokslagen antwoorden krijgen. En dan slaat nieuwsgierigheid om in woede. En de woede in een gevoel van aangetaste weerbaarheid. Dat duurt even, maar dan zijn de poppen aan het dansen. Dus als je mensen thuis wilt houden, geef ze dan internet. Anders trekken ze eropuit om zelf het nieuws te halen. <<