Er is maar één reden om in Egypte op journalisten te jagen, schrijft Ashraf Khalil in FP: wat er de komende dagen ook gaat gebeuren, het regime heeft er liever geen pottenkijkers bij.
Although the protesters occupying Tahrir Square on Thursday had a relatively peaceful day, the sudden wave of attacks against journalists has fueled concerns that there’s a tsunami coming — something the government and its supporters don’t want the world to see.
Khalil twijfelt aan de coördinatie achter de aanvallen op journalisten. Die zijn, volgens hem, eerder ingegeven door de frustraties en spanningen waaronder Egyptenaren de afgelopen tien dagen hebben geleefd, dan een (betaalde) opdracht vanuit het presidentiële paleis. De revolte legt het land op alle vlakken lam. Er is nauwelijks nog geld te krijgen, voedsel en brandstof: er is niet aan te komen. De opstand tegen het regime wordt wellicht gesmoord door het gebrek aan primaire levensbehoeften. Erst das fressen, dan der demokratie, om maar eens een motto te verkrachten. <<