Leuk idee: met zoon Otto naar Den Haag om er Bekende Politici te spotten, ijsje eten op het Binnenhof en dat alles met de trein. Tot we een lijk in de boom zagen hangen.
Hoe leg je dood door ophanging uit aan een bijna drie jarige peuter? Een stadspark vol politie, mensen die geschokt kijken naar een boom waarin, van enige afstand, een persoon lijkt te hangen. Zelfmoord is het niet, denk ik meteen. Zijn handen lijken op zijn rug gebonden. Ik ken de foto’s van linkse en rechtse regimes die critici zo plachten om te brengen. De handen op de rug om te voorkomen dat de levenswil mensen in het touw laat klimmen waaraan ze zijn opgeknoopt.
Moord, denk ik meteen. De enige reden waarom ik niet over mijn nek ga, is de onwerkelijke scene. Als er echt een mens had gehangen, was er toch een tent omheen gebouwd? Snel vind ik daar een verklaring voor: die tent is er (nog) niet als wij heel erg op tijd zijn – als wij er eerder komen kijken dan de politie er een tent omheen kan bouwen. Ik voel een maagkramp en draai me resoluut om. Otto wordt bijna van mijn nek gelanceerd. Ik hoor hem giechelen: ‘Nog een keer! Nog een keer!’
Geen moord, maar kunst, berichtte nu.nl. Een protest. In de publieke ruimte. In zijn rug een mes met de foto van Wilders, nepbloed om het beeld kracht bij zetten. Ik ben me eerder helemaal het gompes geschrokken toen ik nietsvermoedend uit Laan van NOI stapte en op de rails een fiets en been onder een tram zag liggen. Ik dacht dat er iemand hartstikke dood was. Dood, want geen de brandweermannen had zichtbare haast om de persoon te redden. Dus nep, dacht ik ook meteen. En dat laatste klopte, want er stond een bord bij: Oefening.
Ook in Den Haag had er best een bord bij gemogen: kunst. Dan had ik Otto niet de rest van de dag uit hoeven leggen wat hier precies aan de hand was. Op dat bord had trouwens ook klotestreek mogen staan. Maar wat je ook op dat bord schrijft, het beeld in de boom zegt meer over de makers dan over Wilders. Je moet toch van goede huizen komen wil je deze pseudomoord goed kunnen praten. Een van de ‘kunstenaars’, bericht nu.nl, komt trouwens uit Leiden – dat is toch van heel aardige huize, zou je zeggen. Van Leidenaren verwacht je toch meer dan een paspop in zak aan eik.
We zagen op het Binnenhof trouwens Opstelten, Remkes (shaggie) en daar achter aan slofde Rutte. Ook in die volgorde. Rutte keek wat geconstipeerd, met een gedwongen tred, licht voorovergebogen, alsof hij menstruatiepijn had. Alsof de bami, genuttigd tijdens wat overduidelijk een overlgeje is geweest, hem al direct op dat Binnenhof partte speelde. Wat ook opviel was dat geen van de heren een riem in hun pak droegen. Ik heb thuis meteen de mijne gedist. <<