Driedimensionale Wilders

PVV extreem rechts? Iets minder plat mag best. Bijkomend voordeel: in de campagnes horen we dan eindelijk eens steekhoudende argumenten tegen.

De NOS laat haar oren hangen naar de ‘linkse zaak’. “Als de NOS zou streven naar een meer evenwichtige links-rechts-balans had het wel een themacorrespondent ‘islamisering’ of ‘allochtonen en criminaliteit’ aangesteld”, aldus PVV- mediawoordvoerder Martin Bosma. Interessante opmerking, maar tegelijkertijd wat problematisch.

Al Gores Fitna
Want klimaatverandering is niet per se links, islamisering, allochtonen en criminaliteit zijn niet per se rechts. Al Gore bewijst dat. Als (in Nederlandse termen) behoorlijk rechtse rakker kan je prima het milieu een warm hart toedragen. Zijn powerpuntpresentatie – van dezelfde filmische kwaliteit als Fitna, maar dat is persoonlijk – zette de opwarming van de aarde in één keer hoog op de internationale politieke agenda. De SP bewees in de jaren zeventig (geen gastarbeiders naar Nederland) dat je als (extreem) linkse groepering je zorgen kan maken over de ‘tsunami aan buitenlanders’. Al bestond die term toen nog niet en ging het de SP niet om het geloof of de (achterlijke) cultuur, maar de arbeidsplaatsen. Links en rechts zijn in deze analyse wat problematisch. Want links van wat? Of rechts ten opzicht van wie dan?

Continuüm
Natuurlijk kun je op een continuüm – een lijn tussen twee uitersten – partijen scoren. Al naar gelang je definitie zet je ze vervolgens rechts (behoudend, individualistisch, tegen of in ieder geval niet blij over vreemdelingen) of links (collectief, solidariteit, blij van vreemdelingen) van het midden. Alle partijen op één schaal. Overzichtelijk. Waarschijnlijk zal het politieke landschap er ongeveer zo uitzien (van links naar rechts):

GroenLinksPvdDSPPvdACUD66CDAVVDSGPVerdonkPVV

Al naar gelang de voorkeur zouden sommige partijen misschien opschuiven naar rechts/links of onderling van plek wisselen. In grote lijnen hebben we hier toch een dominant beeld van het Nederlandse politieke stelsel geschetst. Op basis van deze ordening der partijen kunnen we vervolgens de onderlinge ‘afstanden’ inschatten. GroenLinks en de PVV liggen ver van elkaar verwijderd. Net als Verdonk en de Partij voor de Dieren. De SP ligt dichterbij de PvdA dan bij D66 of het CDA. Enfin: goed kijken en we kunnen aardig inschatten hoe de hazen bij mogelijke coalitieonderhandelingen lopen.

Zwevende partijen
Probleem is echter dat politieke partijen nogal wat standpunten innemen. Ze zijn niet in alles ‘links’ of ‘rechts’. Kijk naar de SP uit de jaren zeventig. Zeer progressief linkse inkomenspolitiek, uiterst rechts vreemdelingenbeleid. Je zou kunnen zeggen dat in de Nederlandse politiek sociaaleconomische standpunten (inkomensverdeling, uitkeringen), culturele standpunten (allochtonen, integratie) en rechtsfilosofische standpunten (straf en boete, persoonlijke verantwoordelijkheid versus systeemslachtofferschap) om voorrang strijden. We hebben dus niet één platte lijn, maar een drie dimensionale, politieke ruimte waarbinnen partijen zweven. Niet als kiezers, maar zweven doen ze.

Links-rechts
De sociaaleconomische lijn is een continuüm van ruimhartig uitkeringsbeleid, herverdeling van de rijkdom en de sterkste schouders, de zwaartse lasten (links) naar rigide uitkeringsbeleid, persoonlijke rijkdom in een vrije markt en dus ook recht hebben en houden op door jezelf verdiende geld (rechts). Op die as staat het cultuurcontinuüm: toelaten zonder intergatie-eisen versus weren en eisen stellen aan aanwezige vreemdelingen. De derde dimensie (als was het een kubus) is het consitnuüm van harde, lange straffen versus slachtofferschap van het systeem.

x-y-z-coördinaat
De plaats van een politieke partij in de politieke ruimte is dus een x,y,z-coördinaat. We moeten dus meer weten dan alleen het politiek correcte adagium ‘PVV extreem rechts’. Want daartegen wapent die partij zich wel. Het doet ook de partij en het electoraat tekort. De PVV is meer dan alleen een hoop gezeur over buitenlanders. Er zijn meer argumenten nodig om een partij te zijn. Zo’n rijk beeld van de PPV biedt in de politieke campagnes ook meer houvast. Wilders is niet één, niet twee, maar drie dimensionaal. Dus wil je een kans maken – dan zal je op minimaal drie fronten aan de bak moeten. <<

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.