Samsom ging op stap om de kritische achterban te helpen met het verwerken van een hard, rechts standpunt: de strafbaarheid van illegaliteit. En tweemaal moest de PvdA diep door de knieën om VVD-bewindspersonen in het zadel te houden. Dat deed Ed Groot (in casu Weekers) en Jeroen Recourt (in casu Teeven) bijzonder wankel. Maar ze deden het. Met veel oppositie tegen, maar met steun van de sociaal-democraten, mochten beide heren ondanks een motie van wantrouwen na een lang debat daadwerkelijk over tot de orde van de dag gaan.
Aangeschoten wild, mompelden commentatoren. Verzwakt, onder het vergrootglas. Het CDA beloofde binnen enkele weken terug te zijn in de Kamer om Weekers/Teeven opnieuw op de gril te leggen.
De aangeschoten-wild-analyse is logisch, klinkt overtuigend en is waar en niet-waar tegelijkertijd. Niet de bewindspersonen zijn aangeschoten wild en verzwakt, de partij waartoe ze behoren – de VVD – is aangeschoten wild of, beter: een kat in het nauw. De partij is als een toom eenden die angstig opvliegt nadat de eerste schoten (allemaal mis, maar serieus genoeg) hebben geklonken. De PvdA rommelde zich stuntelig door de debatten (ze gaven veel te vroeg steun aan falende staatssecretarissen), maar in macropolitiek perspectief betalen deze investeringen zich ruimschoots terug.
Ga maar na.
De PvdA stuurde al snel een sjoemelde staatssecretaris terug naar Nijmegen (of Arnhem?). Vergelijk dat met de VVD die kosten wat kost Teeven laat zitten onder wiens verantwoordelijkheid een onterecht gedetineerde vluchteling zichzelf, wanhopig en moegestreden, van het leven beroofde. En ook in de vergelijking tussen Co Verdaas en Weekers (de eerste declareerde onterecht taxiritten, de tweede krijgt maar geen grip op een systeem van toeslagen) komt de PvdA roomser dan de paus uit de vergelijking. Systeemblunderende bewindspersonen mogen blijven, taxi-rit-declarerende staatssecretaris moet weg.
Wat een beeld!
En als politiek beeldvorming is, dan is de PvdA spekkoper. Dus is er huiswerk voor de liberalen: voor de beeldvorming moet snel een PvdA-bewindspersoon in ernstige problemen komen. Als niet heel snel een VVD-bewindspersoon dit kabinet ‘redt’, zoals de PvdA nu drie keer heeft gedaan, dan valt het niet alleen, dan krijgt de VVD daar ook de schuld van in de schoenen geschoven. Wat overigens niets zegt dat ze vervolgens electoraal moeten betalen. Maar het argument dat de PvdA er alles aan gedaan heeft, doch stukloopt op politieke onkunde, tja … killing. Ook voor de jonge frisse Rutte die wederom onzichtbaar was tijdens deze grote crisis in zijn partij. <<